«Η Αθήνα είναι άσχημη πόλις, γιατί την κατοικούν άσχημοι πολίτες, χωρίς παιδεία, χωρίς ντροπή, χωρίς ευθύνη, χωρίς ευαισθησία… Αγέλη ανιάτων με πρόχειρα επαγγέλματα, παράνομοι ραδιοσταθμοί που τάχα δεν μπορούν να εντοπισθούν, οδηγοί λεωφορείων και ταξί, που βρίζουν, φτύνουν και χτυπάν, χονδρέμποροι με σαπισμένα τρόφιμα, πόρνες με στόχους καλλιτεχνικούς, νέοι που επιβεβαιώνουν επί χρήμασι τον ύποπτο ανδρισμό τους, κι όλα να καταλήγουν σ’ ένα σπάσιμο χιλιάδων πιάτων στα πόδια ενός βραχνού ινδάλματος που τ’ όνομά του είναι γραμμένο κόκκινο ή βαθύ πράσινο.»
Η ΑΘήνα αυτή δεν έχει γιατρειά, μονάχα σαν χαθεί μπορεί να ξανα-γεννηθεί. Πότε θα ανθίσουν τούτοι οι τόποι, πότε θα έρθουν νέοι ανθρώποι, να συνοδεύσουν την βλακεία, στην τελευταία της κατοικία ;
Μάνος Χατζιδάκις
